Амьдралд хамгийн чухал, шидтэй үгсийн нэг нь энэ байх гэж боддог юм. Итгэл байхад бүхнийг даван туулж болно. Ер нь хүмүүний амьдрал итгэл дээр тогтдог ч байж мэднэ. Алтан нар мэт үзэсгэлэнтэй бүсгүйд анхны хайраа өгсөн хөвгүүний сэтгэлд итгэл л тийм их хүчийг өгч байдаг юм.

Ааваас нь хүлээлгэсэн итгэлийн галаар л алдрай хүү нь эх орныхоо торгон хилийг нүд цавчилгүй манаж, өргөсөн тангаргаа сэтгэл дотроо нандигнан зогсдог биз ээ. Аюулт өвчний саварт ээрэгдэн эмнэлгийн бүүдгэр өрөөнд дурсамжийн салхиа сэвэлзүүлж хэвтээ эмгэн ч алтан гарт эмч нартаа эцсээ хүртэл итгэсээр байдаг юм. Алтан заадас салгаж анхны үрээ төрүүлсэн эх хүн ангир уургаа хөхүүлж суухдаа үр нь эх орондоо хэрэгтэй сайн хүн болно л гэж итгэдэг. Алгаа дэлгэн нарыг ширдэж зогсоо жаал охин амьдралыг дандаа сайн сайхан байна гэсэн итгэлээр дүүрэн л явдаг.

Энэ орчлон тэгэхээр итгэлээс бүтдэг байх нь. Тийм ч болохоор Францын алдарт яруу найрагч Онеро де Бальзак “Итгэл хамгийн сүүлд мөхдөг” хэмээн шүлэглэсэн байх. Тэгэхээр хар бараан нийгмийн салхи сэвэлзэж, хаачихаа мэдэхгүй зүг чигээ алдсан мэт санагдаж байсан ч итгэлээ л алдаж болохгүй. Алаг үр, ангир ханийнхаа сэтгэл дэх итгэлийн галыг нь бөхөөлгүй өрдөж, гэрэлт ирээдүйд итгэсээр байх ёстой.

Амаргүй цаг хугацаа нэгэн цагт дуусч, алтан наран илч гэрлээ тэтгэдгээрээ тэтгэн, итгэлийн цагаан гэгээ тусна л гэдэгт итгэх хэрэгтэй.

Т.Дарханхөвсгөл