Энэ үгийг өмнө нь олон л сонсож байсан. Гэхдээ саяхан ажлын ах энэ тухай ярихад нь нээрээ л тийм шүү дээ хэмээн толгой дохиж суулаа. Ажлын ахын хар багын найз нь нэлээд томоохон албан тушаал хашдаг нэгэн аж. Нэгнээ дарга, цэрэг гэлгүйгээр харьцаад сурчихсан, чи би дээрээ тулдаг хоёр гэсэн үг л дээ.

Харин нэг үйл ажиллагаан дээр хоёр нөхөр тааралдчихаад ажлын ах нөгөө найзаа нэрээр нь дуудаадхаж. Гэтэл хажууд нь зогсож байсан Монголдоо гайгүйд тооцогддог, эрдэм номын мөр хөөсөн нэг нөхөр “Чи чинь яасан сонин юм бэ. Энэ том даргыг нэрээр нь дуудаад” гээд хэлж. Тэгэхэд хоёр найз учраа хэлээд инээлдээд өнгөрсөн ч ажлын ах нээрээ юу билээ гэж бодсон гэж байгаа. Тэгвэл дарга найзад нь үүнээс ч илүү зүйл бодогдсон байж болох юм.

Ер нь бид алдар нэрд хүрсэн, албан тушаал томорсон хүмүүсийг дарга аа, гавьяат аа хэмээн сүжиглэж, ил цагаанаар долоох дөхдөг. Нэг ийм дээшээ долигонуур зан хэзээнээс суучихсан юм, бүү мэд. Хүндлэл мэдээж байлгүй яахав. Гэхдээ л бид ямар ч байсан энэ мэт нэгнээ эвдэж, бусдаас тусгаарлаж, аугаа ихийн дон суулгачихдаг. Эргээд өнөөх нь хорвоогийн үнэнд гүйцэгдэж буугаад ирэхэд нь нэмж түлхэх, үгийн муугаар энэ тэнд ярих нь бий.

Тэгэхээр нэг нэгнээ аль болох эвдэхгүйгээр, харилцааны хэм хэмжээг санаж явах хэрэгтэй мэт санагддаг даа.