Хотын төвийн гудамж талбайгаар өдөр, шөнөгүй ТҮЦ-ний “дайн” явагдаж байна. Энэ дайны хөлд сайн муу, сайхан муухай гэж ялгалгүйгээр бүгд л өртөж байх шиг. Үүнд нь сонин, сэтгүүл, ном, дэвтэр борлуулдаг ТҮЦ-үүд хэлмэгдлээ.

Өнөө цагт мэдээллийн асар олон урсгал нийгмийг хаашаа бол хаашаа чиглүүлэхээр байна. Нийгмээрээ хоосон цуурхалд итгэж болох систем, технологи бүрэн бүрэлдчихсэн байгаа нь айдас хүргэм. Цахим сүлжээн дэх элдэв мэдээллийн урсгалаас үүдэж нийгмийн эмзэг бүлэг буюу хүүхэд залуучууд ирээдүйн амьдралаа сөнөөж байна. Нийгэм өдрөөс өдөрт харанхуй болсоор байгаа нь Монгол Улсын анхаарах ёстой нэн тэргүүний асуудал. Гэтэл харанхуй нийгмийг жаахан ч гэсэн гэрэлтүүлэх сонин, сэтгүүл, ном борлуулдаг ТҮЦ-үүдийг ачлаа. Уншихгүй бол сэтгэхгүй гэдэг. Өнөөгийн нийгмийг улам харанхуй байлгах нь эрх мэдэлд дурлагсдын хүсдэг ганц зүйл нь болж. Нийгэм харанхуй байх тусам миний эрх барих боломж нээгдэнэ гэж үздэг бүлэг хүмүүс олширлоо. Угтаа харанхуй нийгмээс гарахын тулд ард нийтээрээ унших хэрэгтэй. Үнэн бодитой мэдээллийг найдвартай эх сурвалжаас авах ёстой. Ингэж байж нийгэм хөгжинө. Ингэж байж хуурамч, хулгайч нөхдүүддээ зөв систем, зөв тогтолцоогоор хариуцлага тооцох чадамжтай болно.

Ингэхийн тулд сонины ТҮЦ ачих бус эсрэгээрээ хорооллын орц болгонд, гудамжны үзүүр бүхэнд сонин, сэтгүүл, ном борлуулдаг ТҮЦ байршуулах шаардлагатай байлаа.